Amazonia
Orellana wyruszył w 1542r na rekonesans z Gonzalem Pizarrem w wzdłuż Amazonki. Ich celem było odkrycie legendarnego El Dorado. Przez 6 miesięcy płynęli z prądem rzeki. Kronikarz jego wyprawy Gaspar de Carvajal opisał spotkanie z matriarchalnym plemieniem w którym kobiety chodzą z obnażonymi piersiami i walczą na równi z mężczyznami. To dzielne wojowniczki stały się inspiracją dla nazwy Amazonka nawiązującej do kobiet z greckiej mitologii które odcinały sobie prawą pierś aby lepiej strzelać z łuku.
Ziemia ok. 10% swojego biozróżnicowania zawdzięcza amazońskiemu lasowi deszczowemu. Kryje się w nim też Ok 20% zasobów słodkiej wody Planety. Amazonas – jest największym z brazylijskich stanów
Pirarucu – (Arapaima) – największy gat. słodkowodny. Osiąga 135 kg, jej łuski są wielkości telefonu. Przebywa zawsze blisko powierzchni, oddycha bowiem powietrzem atmosferycznym (pęcherz pławny). Pozbawiona możliwości nabrania powietrza ginie w ciągu kilku minut.
Kauczuk
Botanicy Angielscy zaczęli badać Amazonię na serio dopiero 200 lat po dotarciu tu europejczyków. Inny Anglik sprawił Brazylii psikusa. W 1876r za skromną opłatę 1000 funtów poszukiwacz przygód Henry Wickham załadował 70 tyś nasion hewea brasilensis an pokład wynajętego parowca i przemycił je przez punkt celny w Belem. Twierdził ze wiezie dla Królowej Wiktorii okazy rzadkich roślin. Sadzonki przyjęły się londyńskich szklarniach a w 1912r powstała z nich doskonała plantacja kauczuku w Malezji.
Właściwości kauczuku były znane już Indianom Omagua. Ale to opatentowanie procesu wulkanizacji w 1844r przez Charlsea Goodyeara i wynalezienie opony przez Dunlopa w 1888r spowodowały istny boom handlowy. Ceny poszybowały w górę a produkcja wzrosła z 150 ton do 20tyś ton na przestrzeni 70 lat. W pierwszej dekadzie XIXw Brazylia była gigantem (88% światowej produkcji). A Manaus odległym o 1600km od oceanu jednym z najbogatszych miast na świecie na przestrzeni 25 lat na początku XXw.
Czarne złoto zbierali niewolnicy. Stu kauczukowych magnatów kontrolowało ten przemysł. Wysyłali pranie do Lizbony, dzieci do szkoły do Paryża. Przed I W.Ś. plantacje w Azji obniżyły zapotrzebowanie na brazylijski kauczuk i Manaus w 10 lat stało się izolowaną od świata puszczańską wioską.
Henry Ford – wpadł na pomysł aby kauczuk do swoich opon samochodowych w fabrykach produkować samemu. Kupił wiec w latach 20. 1 milion ha ziemi i nazwał ten teren Fordlandią. Niestety okazało się że na zakupionej ziemi nie jest możliwa intensywna uprawa drzew kauczukowych. dlatego po kilku latach ziemia została porzucona i zarosła dżunglą. Później Ford spróbował jeszcze raz szczęścia. kupił ziemię w górnym biegu rzeki Tapajos. Dobrze opłacał pracowników, stawiał szkoły i śmiałe projekty urbanistyczne (kanalizacja drogi) Jednak dalej produkcja kauczuku była bardzo niewielka. Posadzono 3,5 mln drzewek jednak bez widocznych zysków. Wydawszy więc 10mln $ Ford ostatecznie porzucił projekt a posiadłość odkupiły brazylijskie władze.