Sieć hydrograficzna

Amazonka wraz z dopływami buduje największy system rzeczny Ameryki Południowej oraz największy system rzeczny Ziemi. Długość jej wynosi 6500km (z Ukajali 7025km). Wielkość dorzecza z Tocantinis wynosi 7,2 mln km kw. Amazonka notuje także największe na świecie wielkości przepływów max. 360 tyś m sześć. /sek. Posiada ponad tysiąc dopływów (12 z nich ma ponad 1000km długości. Do największych należą Medeira, Negro, Napo, Putumayo, Huallaga, Ucayali,). Jej drogi żeglowne są dostępne dla statków na długości 14 tyś km. Szerokość ujścia dochodzi do 400km, głębokość w pobliżu Oceanu wynosi 100m, w Iquitos (4,6 tyś km od ujścia) 20m. Materiał niesiony przez rzekę to głównie materiał nieorganiczny, szacuje się ze rocznie niesie go 1 md ton. Delta Amazonki ma powierzchnię 100 tyś km kw, położonych jest na niej kilka dużych wysp: Marajo, Grande de Gurupa, Caviana).

Amazonka po przyjęciu prawego dopływu Yavari na obszarze Brazyli zmienia nazwę na Solimoes, po przyjęciu lewego dopływu Rio Negro z powrotem staje się Amazonką. Do niedawna sądzono że jest drugą co do długości rzeką po Nilu, ale w 1996r w brazylijskim instytucie badań kosmicznych w Sao Jose ustalono jej długość na 7000km co jest o 300 km więcej niż ma Nil.

Źródło:

1) Ameryka Południowa. Encyklopedia Geograficzna Świata 1997 r,, pod red. Adam Jelonek, Wyd. Opress
2) Badowski Ryszard , 2002 r. „Odkrywanie Świata. Polacy na sześciu kontynentach” Wyd. Pascal.
3) Pałkiewicz Jacek , Andrzej Kapłanek, 2005 r „El Dorado. Polowanie na legendę”, Wyd. Zysk i S-ka