Meksyk – Palenque
Świątynia Inskrypcji, grobowiec króla-kapłana K’inich Janaab’ Pakala
Palenque było jednym z najważniejszych miast Majów w okresie klasycznym (250-900 n.e.), było siedzibą i stolicą potężnej dynastii rządzącej na terenach dzisiejszych stanów Chiapas i Tabasco w południowym Meksyku. Wyróżnia się świetnie zachowaną architekturą, rzeźbami i inskrypcjami naskalnymi.
Jeszcze do roku 150 p.n.e była to niewielka osada, którą ok 250 r. n.e przekształciła się w ośrodek z okazałymi kamiennymi budowlami a w późnym okresie klasycznym (600-900r n.e. przeżywała swój rozkwit. Z tego okresu zachowało się najwięcej zabytków do dnia dzisiejszego.
Kanały wodne wokół miasta
Miasto w tamtym czasie nazywało się ‘Lakamha’ co znaczy miejsce wielkich wód i termin ten odnosił się do zasobów wodnych jakimi dysponowano na tym terenie. Stolica posiadała kontrolę nad 56-ściu ujęciami wodnymi, które zasilały 9 niezależnych kanałów wodnych rozprowadzających wodę pod naturalnym spadkiem do całego miasta.
Kontrola zasobów wodnych była znaczącym elementem władzy, pełniła funkcję w ochronie, placów i mieszkań przed zalaniem oraz w zapobieganiu nadmiernej erozji zboczy górskich na których znajdowały się zarówno terasy uprawne jak i domy mieszkalne. Dla ochrony cieków budowano wokół nich mury i zadaszenia tworząc kanały i akwedukty naziemne i podziemne.
Lakamha była stolicą królestwa które nazywano B’aakal co znaczy ‚kość”. W stanie Chiapas do dziś żywe są dawne języki używane za czasów Majów. Należą do nich np. tseltal, tzotzil, chol czy zoque i wiele innych. W regionie Palenque mieszkańcy oprócz jęz. hiszpańskiego używają dziś jęz. chol. Jednak językiem używanym na tym terenie w czasach Majów był tseltal.
Portrety pojmanych, szlachetnie urodzonych niewolników widoczne na ścianach patia.
Patio niewolników
Dziedziniec ten używany był w celach reprezentacyjnych, miejsce przyjęć gości czy w czasie prezentacji władcy zdobytych niewolników na wojnie. Patio udekorowane jest płaskorzeźbami pokazującymi więźniów pochodzących z podbitych miast. Każdej płaskorzeźbie towarzyszy podpis wyrzeźbiony w skale z imieniem pojmanego.
K’ihnichjanaab’ Pakal – największy z królów swojej dynastii
K’ihnichjanaab’ Pakal
Król terytorium B’aakal (region pod administracją Palenque) w okresie 615-683 n.e. Prawdopodobnie najsłynniejszy władca swoich czasów. Jego sława przetrwała do dziś dzięki odkryciu jego grobowca w fundamentach Świątyni Inskrypcji oraz licznych fresków na murach miasta i hieroglifów opowiadających o jego życiu i śmierci. Znany był również jako Pakal II lub Pakal Wielki. Tron objął w wieku 12 lat.
Świątynia Słońca
Templo del Sol – Świątynia Słońca
Była poświęcona bogu Glll. W sanktuarium znajduje się fresk Pakala II, który rządził miastem w czasie budowy świątyni. W centrum sceny widzimy insygnia władzy: włócznie, herb i ceremonialną laskę. Tą ostatnią przekazywali sobie panujący jako symbol władzy i ponadnaturalnych sił. Zakończona jest głową węża który w kosmologii Majów reprezentował niebo. W samym środku herbu widzimy twarz ‘boga świata podziemi w postaci jaguara’. Ma on ścisłe powiązanie ze słońcem dlatego że wg. Majów świat podziemny i niebiański nawzajem się przenikają.
with no comments yet.